Zeynep Kılıç Yazdı: Dar Geçit

03.06.2024

Size kelimeleri

Size kelimelerin tükendiği yerde demeyeceğim, kelimeler çoğu zaman insanoğlunun en aciz olduğu yerde bir halaskar gibi yardımına koşar. Belki tüm dünyanın bir araya gelip içinden çıkamadığı öfkelere hal ve ahvallere şahitlik ederler.

Sözün bitiği yer de denmez ne söz tükenir ne de kalem ancak onları bir nesne olarak kullanan insan öznesi böyle durumlar da adeta tükenir, kalakalır.

O’nun için ne siyaset ne analiz ne tartışma belki bir bakıma anlamsız kalıp, resetlenir, yalnız ve yalnızca sanatın ve edebiyatın limanına atar kendini.

İşte böyle hallerde kelimeler ister istemez duygularla bazen top gibi oynar bazen de ahenk içinde raks eder. Kanaatimce lafı fazla dolandırmanın manası yoktan öte lafı fazla dolandırmanın manası çoktur,

NASIL MI?

Bir mermi kadar değildi yüreğim

Yumruk büyüklüğünde bir bombaydı

Patlarsa kıyameti kopartacak öfkem

Sinsi değildi en soylusundan en bi asilinden

Arap saçına dönen ben tarumar olan, unutulup giden ben

Evet, evet ben bu ümmetin yetimi değilim artık annem

Göz göre göre ben bu ümmetin kurbanıyım anne

Ne uzanabilecek elleri olan ne de okşanacak başım kalan

Bırak istedikleri kadar kurbanlık koyun kessinler

Yeminle Allaha en yakın olan benim anne

Rıza-i İlahiye mazhar kabul ve makbul olan yine ben

Kanım al, al masmavi gök kubbede sunaklarda kutsanmış

Rahmana adanmış pır, pır edip kabına sığmayan kelebek ömrüm

Ölüm meleğinin kabzında ipekten ibrişimlere sarılı

Varsın başlarına olsun toprak tüm kızıl sahranın

Varsın başlarına çalsın toprak tüm yarımadanın

Arabistan’ın

Tüm kara kıtanın

Afrika’nın

Üç kıtanın  

Göklerin kapılarında beklenen benim, anne

Yüzün yerde değil göklerde kalsın

İnan Rabbi katında diri olan benim

Şehit de benim şahit de ben

Bana ne birkaç soysuzun soysuzluğundan

Değil midir soylu bir duruştan ibaret olan hayat

İşte o hayatın ta kendisiyim anne

Kesilirken yerden Hacer’in ayak sesleri

Çölde top oynayan in, cin değildi çakalların ta kendisiydi

Kurbanlık koyun değilsem de

Kurban olmaya yatmış İsmaillin ta kendisiyim anne

Bana ne kara ölümden, memattan

İnan yeşil Adn cennetinde Hay ve Kayyum olanla olan benim

Razı ve merzı olarak dön Rabbine ey mutmain olan nefis

Gir kullarımın arasına

Gir cennetime

Müjdesine mazhar olan o kişinin ta kendisi benim, anne ben..

 

Hidayete tabi olanlara Selam olsun..

 

Bu yazıda yer alan fikirler yazara aittir. Farklı Bakış’ın bakış açısını yansıtmayabilir.

 

Zeynep Kılıç’ın Tüm Yazıları

Önerilen Yazılar

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir