Zeynep Kılıç Yazdı: İrfan Mektebi

20.12.2021

İrfan ehlini anlamak. Ne demişler irfan ehli. İnsan demiş kamil demiş ve insan-ı kamil demiş ilk olarak İbn-i Arabi. Muhyiddin İbni Arbiy-i Sadreddin el Konevi’nin şerhinden okuruz. Koneviyi de Celaleddin-i Rumi’den. Rumi Şeb-i arus demiş yani düğün gecesi, vuslat gecesi, hasret gecesi demiş sekarat-ı mevt için, ölüm için. Bu kadar ürkütücü bir olay ancak bu kadar güzel bir lisan-ı hal ile yaşanabilirdi, anlatılabilirdi. Ve daha nice güzelleme.

İrfan ehli Şebb-i arusu tadmış biz  şeb-i arızayı yaşıyoruz

Onlar fezada mevlayı ararken biz çöllerde Leylayı

Onlar tekkelerde aşka dalarken biz meyhaneleri meşk eyledik

Onlar Şems dedi biz aklımızda malayani şemalar kurduk

Onalar haşyetle seyri süluke dalarken biz haşin seyri sefaya daldık

 Onlar fena fillah olurken biz fena finefs olduk

Onlar fani dünya için hiç demiş biz darı bekayı hiç bildik

Onlar mecazen mey demiş biz rakı şerapla kafayı bozduk

Onların bağrıları ney gibi inlerken tutuşurken bizim kalplerimiz kaskatı taş

Onlar Allah’ın bendesiyiz kölesiyiz derken biz kula kul olduk

Onlar sonsuz âlemi zerresiyle küresiyle pervane gibi dönüp deveran ederken. Bizler tek ayak üzre merdane gibi dolanmayı zikir, vitir edindik.

Onlar derviş divane olup Allah ile hemhalken biz kafayı üşüttük kendi kendine konuşur olduk

Onların kalpleri lehim gibi eriyip cezbeye tutulurken bizler teflerin, trampetlerin zoruyla paslanmış kalplerimizi ancak aşka şevke getirdik

Onlar  gönül gözüyle görürken biz can gözünde gar kolduk

Onlar hu hu , diye siga çekerken bizler  enaniyetin benliğin kurbanı olduk

Bre bırak men menem sen sensen inadını

Deki Sen Halıksen men mahluk

Sen yaradansın ben ise yaradılan

Sen o kadar uzaksın samanyolu yol oldu

Sana yol almak için

Sen o kadar yakınsın şahdamarımda gezen sen

Anladım ki bağ, bağban sana şakıyor

Şarur- u bülbül sana 

Gül sana yanıyor gün sana ateş sana

Devran sana dönüyor derviş sana şems sana

Kevn sensin kemal sensin cemal sen

Neşv-u nema sen iken

Tohum da sen filiz de sen sümbül sen

Baharında gark olsam gam yemem tasa yemem

Ölüp ölüp doğmaktır

Ebed  mülkünde iken ben

Kaç dirildik kaç öldük

Yoktur hiçbir adedi

Her yoklukta varlıkta

Ferd olan Sen Hay olan Sen Kayyum Sen..

Bu yazıda yer alan fikirler yazara aittir. Farklı Bakış’ın bakış açısını yansıtmayabilir.

Zeynep Kılıç’ın Tüm Yazıları

Önerilen Yazılar

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.